Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Ανεμολόγιο - Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε




Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Άλλες ερμηνείες: 
Διονύσης Τσακνής
Υπόγεια Ρεύματα


Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο


Πηγή: Stixoi.info

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΗΣΤΕΨΕΙΣ,





10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΗΣΤΕΨΕΙΣ,

π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού


                          


                             

Γιατί να νηστεύω;

- γιατί ο Χριστός πρώτος νήστεψε σαράντα μέρες μετά την Βάπτισή Του και θέλω η ζωή μου να είναι μίμηση της ζωής του Χριστού

- γιατί μου το λέει η Εκκλησία, που είναι η πνευματική μου οικογένεια και θέλω να υπακούω στους κανόνες και τις αρχές που το πνευματικό μου σπίτι ορίζει

- γιατί η τροφή με έβγαλε από τον Παράδεισο, ενώ η νηστεία μπορεί να με ξαναβάλει, καθώς δείχνω στο Θεό και τον εαυτό μου ότι μπορώ να παραιτηθώ από το δικαίωμά μου να φάω ό,τι θέλω και έτσι ασκούμαι στην παραίτηση από τον εγωισμό και κάθε κακή επιθυμία

- γιατί η νηστεία με βοηθά να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου γενικότερα, να προσευχηθώ περισσότερο, να κοινωνήσω το Χριστό, να ζήσω με περισσότερη πνευματική αναζήτηση

- γιατί η νηστεία με βοηθά να αποτοξινωθώ από τροφές που ο οργανισμός μου δεν τις έχει συνεχώς ανάγκη και να πλουτίσω την διατροφή μου

- γιατί έχω και ψυχή εκτός από κορμί

- γιατί έτσι μπορώ να θυμηθώ καλύτερα ότι υπάρχει για μένα και πνευματική πείνα και πνευματική δίψα για πίστη και Θεό

- γιατί ξαναβρίσκω την αθλητική –ασκητική διάσταση της πίστης μου, τρώω για να ζω και δεν ζω για να τρώω, προπονούμαι και για την αληθινή νηστεία που είναι η αποξένωσή μου από το κακό, ο περιορισμός της γλώσσας μου, της κατάκρισης, του ψέματος, του θυμού, η αγάπη και η ελεημοσύνη στον πλησίον μου

- γιατί θυμάμαι τις γιορτές της πίστης μας όταν νηστεύω την Σαρακοστή του Πάσχα, των Χριστουγέννων, του Δεκαπενταυγούστου, των Αγίων Αποστόλων, την Παναγία και το Σταυρό του Χριστού κάθε Τετάρτη και Παρασκευή

- γιατί αποκτώ μια ευλογημένη συνήθεια που με κάνει να μην είμαι μόνος μου, να συμβαδίζω με το υπόλοιπο σώμα του Χριστού που είναι η Εκκλησία και να αντιστέκομαι στο πνεύμα του καταναλωτισμού!


                    


           Πηγή: charmolypi.blogspot.com

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Οι δοκιμασίες βοηθούν να συνέλθουν οι άνθρωποι - Γέρων Παϊσιος



Γέροντα, μαθαίνω για την ταλαιπωρία των δικών μου. Θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανα τους;
Κάνε υπομονή, αδελφή μου, και μη χάνεις την ελπίδα σου στον Θεό. Όπως κατάλαβα από όλες τις δοκιμασίες που περνούν οι δικοί σου, ο Θεός σας αγαπάει και επιτρέπει όλες αυτές τις δοκιμασίες για ένα λαμπικάρισμα πνευματικό ολόκληρης της οικογένειας.
    Εάν εξετάσουμε κοσμικά τις δοκιμασίες της οικογένειάς σου, φαίνεστε δυστυχισμένοι. Εάν όμως τις εξετάσουμε πνευματικά, είστε ευτυχισμένοι, και στην άλλη ζωή θα σας ζηλεύουν όσοι θεωρούνται σε τούτη την ζωή ευτυχισμένοι.

Με αυτόν τον τρόπο ασκούνται και οι γονείς σου, μια που τον αρχοντικό τρόπο, τον πνευματικό, δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον καταλαβαίνουν. Πάντως, κρύβεται ένα μυστήριο στις δοκιμασίες του σπιτιού σου, αλλά και σε ωρισμένα άλλα σπίτια, ενώ γίνεται τόση προσευχή! «Τις οίδε τα κρίματα του Θεού;». Ο Θεός να βάλη το χέρι Του και να δώση τέρμα στις δοκιμασίες.

    Γέροντα, δεν γίνεται οι άνθρωποι να συνέλθουν με άλλον τρόπο και όχι με κάποια δοκιμασία;
    Πριν επιτρέψη ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, εργάστηκε με καλό τρόπο, αλλά δεν τον καταλάβαιναν, γι' αυτό μετά επέτρεψε την δοκιμασία.
    Βλέπετε, και όταν ένα παιδί είναι ανάποδο, στην αρχή ο πατέρας του το παίρνει με το καλό, του κάνει τα χατίρια, αλλά, όταν εκείνο δεν αλλάζη, τότε του φέρεται αυστηρά, για να διορθωθή.
    Έτσι και ο Θεός μερικές φορές, όταν κάποιος δεν καταλαβαίνη με το καλό, του δίνει μια δοκιμασία, για να συνέλθη. Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λπ., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι· δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό.
Η ζωή αυτή είναι ψεύτικη και σύντομη· λίγα είναι τα χρόνια της. Και ευτυχώς που είναι λίγα, γιατί γρήγορα θα περάσουν οι πίκρες, οι οποίες θα θεραπεύσουν τις ψυχές μας σαν τα πικροφάρμακα.

Βλέπεις, οι γιατροί, ενώ οι καημένοι οι άρρωστοι πονούν, τους δίνουν πικρό φάρμακο, γιατί με το πικρό θα γίνουν καλά, όχι με το γλυκό. Θέλω να πω ότι και η υγεία από το πικρό βγαίνει, και η σωτηρία της ψυχής από το πικρό βγαίνει.

Πηγή : 1myblog.pblogs.gr






ΘΕΕ ΜΟΥ ΦΥΛΑΓΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ







Παρακολουθώ συγκλονισμένος τις τελευταίες ημέρες όλες τις εξελίξεις, τόσο τοπικά, όσο εθνικά, όσο και παγκόσμια, παντού κατήφορος. Προβληματίζομαι έντονα, τα πράγματα δυστυχώς πουθενά δεν πάνε καλά.


Στην Φλώρινα μας, στασιμότητα στην καλύτερη των περιπτώσεων αν όχι οπισθοδρόμηση, σίγουρα θα ορθοποδήσουμε μόλις γίνουν οι συγχωνεύσεις των σχολείων της περιοχής, δράση με όραμα.....


Στην Ελλάδα από παντού αναδίδεται βρώμα και δυσωδία....


Στον Κόσμο, παντού εικόνες "Αποκάλυψης", πόλεμοι, σεισμοί, πλημμύρες, κίνδυνοι πυρηνικού ολέθρου.


Ο Θεός να μας προστατεύει όλους, τις δύσκολες αυτές ημέρες που βλέπουμε να περνάνε από μπροστά μας.

Μακάρι να σκεπάζει ο μεγαλοδύναμος τον Κόσμο του, ολόκληρη την οικουμένη απ' άκρο σε άκρο και να ευλογήσει να περάσουν γρήγορα, όλα αυτά τα φοβερά πράγματα που ζούμε σήμερα.

Να περάσει ο εφιάλτης και να ξυπνήσουμε από αυτό το κακό όνειρο.

Βοήθησε Θεέ μου, τον Κόσμο σου,

βοήθησε Θεέ μου να μη συμβεί άλλο μεγαλύτερο κακό,

ιδίως στην Ιαπωνία,

γιατί έτσι που πάει το πράγμα,

όλα τα υπόλοιπα,

που συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στον υπόλοιπο κόσμο,

σε λίγο θα φαντάζουν μικρά και ασήμαντα,

εάν τελικά συμβεί,

το αποφευκτέο στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.

Βοήθησε Θεέ μου,

εάν τελικά συμβεί το μεγάλο κακό,

γιατί αυτό θα είναι το Θέλημα σου,

όλοι εμείς οι μικροί και ασήμαντοι άνθρωποι να βρούμε τη δύναμη να στηρίξουμε ο ένας τον

άλλον και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά , με την δική σου Ουράνια Χάρη.


Τέλος σ΄αυτές τις δύσκολες ώρες,

ας ξεχάσουμε όλοι την γκρίνια και την δικιά μας εθνική μιζέρια,

και ας προσευχηθούμε για τον σκληρά δοκιμαζόμενο,

μα και τόσο γενναία και ζηλευτά υπερήφανο συνάμα,

Ιαπωνικό λαό.

Πραγματικά σας λέω ότι δεν φανταζόμουν λαό με τόσο μεγάλη "καρτερία" και "υπομονή",

στα δεινά που του έχουν συμβεί.


Εάν αυτός ο λαός (οι Ιάπωνες) γνώριζε τον αληθινό ΧΡΙΣΤΟ,

πιστεύω ότι θα ήταν ένας λαός γεμάτος Αγίους.

Σκεφτείτε μόνο την αυταπάρνηση και την καρτερία των Ιαπώνων που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες .

Και μετά εμείς εδώ στην Ελλάδα θεωρούμε ότι έχουμε προβλήματα.

Ναι έχουμε προβλήματα,

αλλά τελικά τα δικά μας προβλήματα,

φαντάζουν ασήμαντα μπροστά στα όσα συμβαίνουν στην Ιαπωνία.



Και ένα μήνυμα που μας άφησε ο ίδιος ο Χριστός μας, ο αρχηγός της πίστεως μας :


«Eν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο».







Μανώλης Ρασούλης: «Με πέταξανε στα σκουπίδια»...





Το σκληρό πρόσωπο της κρατικής εξουσίας, που από τα νιάτα του πολεμούσε μέσα από τους στίχους του, τελικά φαίνεται ότι ήταν και αυτό που σκότωσε τον Μανώλη Ρασούλη. Η κοινή γνώμη παραμένει συγκλονισμένη από την απώλεια του μεγάλου στιχουργού, που σκέπασε το απόγευμα της Τρίτης η αττική γη. Ακόμα πιο πολύ όμως, συγκλονίζει η τελευταία επιστολή του, στην οποία εκφράζει ανοιχτά τα παράπονά του για τους φορείς της πολιτείας. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Ρασούλης καταγγέλλει την απόλυσή του από την ΕΡΤ πριν λίγες εβδομάδες, όπου διατηρούσε επί χρόνια εκπομπή στο κρατικό ραδιόφωνο. «Με πέταξαν στον κάδο» σχολιάζει ο ίδιος, ενώ κυρίως δηλώνει ότι στεναχωρήθηκε με τον τρόπο που έγινε αυτό.


«Αντί ν’ ακούν εµάς, που περάσαµε από 40 κύµατα και να µαθαίνουν, µόλις πήραν το σκήπτρο άρχισαν µε τη γνωστή εµπάθεια, απάθεια και αµάθεια τις εκκαθαρίσεις. Νοµίζω ότι µέσα στο γενικό και αποδεδειγµένο µπάχαλο, τέτοιες ανόητες εξουσιαστικότητες είναι καταδικασµένες και τιµωρητέες», σχολιάζει ο Μανώλης Ρασούλης σχετικά με την αποπομπή του από το κρατικό ραδιόφωνο της ΝΕΤ.

Και προσθέτει, περιγράφοντας το δράμα το οποίο ζούσε – και το οποίο δικαιολογεί σε κάποιο βαθμό για ποιον λόγο βρίσκονταν επί δέκα μέρες νεκρός στο σπίτι του αλλά κανένας δεν τον είχε αναζητήσει: «Είµαι άνεργος και αχρήµατος και ηλικιωµένος. ∆εν έχω να πληρώνω ούτε και το νοίκι µου. (...) Σύνταξη δεν έχω πάρει ακόµα. Ευελπιστώ. Κι όπως ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».

Τελικά η ελπίδα του Ρασούλη πέθανε, μαζί με τον ίδιο. Στην... ψάθα. Έμεινε όμως πίσω αυτή η συγκλονιστική επιστολή του. Ένα γράμμα το οποίο είχε παραδώσει ο κορυφαίος στιχουργός πριν ένα μήνα στον Λευτέρη Παπαδόπουλο - και ο τελευταίος δημοσίευσε απόσπασμά του στην στήλη «Ματιές» που διατηρεί στη «Νέα». Διαβάστε το, καθώς μέσα από τις γραµµές του, βγαίνει η αγωνία του και η στενοχώρια του:

«Αρτι αφιχθείς από την Αυστραλία, όπου πήγα για έναν µήνα ν’ αλλάξω παραστάσεις, να πάρω µια ανάσα γιατί µοιάζω µε µωρό στη φωτιά και αρχαία σκουριά, µε όλα τούτα τα τεκταινόµενα εγχωρίως, πληροφορήθηκα ότι οι ιθύνοντες µου έκοψαν την εκποµπή που είχα στο Α’ πρόγραµµα του ραδιοφώνου (105,8) επί 6 χρόνια, κρατώντας τα µπόσικα στην κατιούσα.

Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα µε τον τρόπο που µε πέταξαν στον κάδο, γιατί βασικά είµαι ένας απ’ αυτούς που υποστηρίζουν τις αξίες. Είµαι άνεργος και αχρήµατος και ηλικιωµένος. Σύνταξη δεν έχω πάρει ακόµα. Ευελπιστώ. Κι όπως ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. ∆εν έχω, πάντως, να πληρώνω ούτε και το νοίκι µου. Εδιωξε και την κόρη µου, από το δηµοτικό Κανάλι 1 του Πειραιά, αµέσως µόλις βγήκε δήµαρχος ο µπασκετµπολίστας Φασούλας. Κι ας έκανε το χαρισµατικό και µορφωµένο κορίτσι επί 4 χρόνια εκποµπές πρότυπα. Είµαι στο κουρµπέτι και το ραδιοφωνικό 50 χρόνια και ξέρω τι είναι τι και ποιος είναι ποιος. Η αυτογνωσία µου είναι πολύ ενισχυµένη. Αντί ν’ ακούν εµάς, που περάσαµε από 40 κύµατα και να µαθαίνουν, µόλις πήραν το σκήπτρο άρχισαν µε τη γνωστή εµπάθεια, απάθεια και αµάθεια τις εκκαθαρίσεις.

Νοµίζω ότι µέσα στο γενικό και αποδεδειγµένο µπάχαλο, τέτοιες ανόητες εξουσιαστικότητες είναι καταδικασµένες και τιµωρητέες. Οποιος φοβάται τη γνώµη µου ή όποιος νοµίζει ότι είναι ανώτερος, ας βγει να µετρηθούµε στα φανερά. Η χώρα δεν αντέχει άλλο κυνισµό, σαχλαµάρα, µπαλαφάρα, αµάθεια και αρχοντοχωριατισµό. Το µικρό µου έργο δείχνει ότι είµαι πειθαρχηµένος στα κοινωνικά ιδεώδη και στην παραγωγή κοινωνικής και εθνικής συνείδησης. Ο υπουργός Πολιτισµού Τηλέµαχος Χυτήρης, ο Παπαδηµητρίου και ο Ταγµατάρχης µε ξέρουν χρόνια πολλά. Ποιος ιθύνων έβγαλε την απόφαση να µε διώξουν; Ας βγει να µας πει το σκεπτικό. Με το ίδιο σκεπτικό µε έδιωξαν το ‘84 και από την τότε ΥΕΝΕ∆, όταν είπα µια µαντινάδα που αφορούσε τον Κοσκωτά…».

Άραγε, τι να σκέπτονται τώρα ο Λάμπης Ταγματάρχης και οι ιθύνοντες του ραδιοφώνου της ΕΡΤ; Πολύ αργά...


Πηγή: www.star.gr


Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Δεν είχε αλυσίδες, «αξιοποίησε» τη γυναίκα του!


ΔΕΙΤΕ: Τελικά σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν ακόμη ιδέες… Το σκηνικό έγινε πριν λίγες ημέρες. Καθαρή Δευτέρα, κατά τη διάρκεια της μεγάλης κακοκαιρίας, κάπου στην Εθνική οδό κοντά στην Λαμία. Είχε χιονοθύελλα. Το οδόστρωμα επικίνδυνο. Τα αυτοκίνητα έπρεπε να κινούνται με αλυσίδες. Ο δρόμος γλιστρούσε…

Ο οδηγός της φωτογραφίας που παραθέτουμε δεν είχε αλυσίδες. Ε, και; Βρήκε αμέσως τη λύση. Τι σκαρφίστηκε ο άνθρωπος; Κάτι που τον έκανε... μοναδικό!

Έντυσε καλά τη γυναίκα του, της έβαλε κασκόλ γύρω από το κεφάλι, της κούμπωσε το μπουφάν και την έβαλε να κάτσει το καπό του αυτοκινήτου ώστε να πατάνε καλά οι ρόδες του αυτοκινήτου.

Η διαδρομή κράτησε περίπου στα 7 χιλ. όσο ήταν και το πρόβλημα του δρόμου. Η ιστορία μοιάζει με… ανέκδοτο αλλά αν παρατηρήσουμε προσεχτικά τη φωτογραφία, τότε βγάζουμε το καπέλο στον ευφυέστατο άντρα-οδηγό! Τελικά σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν ακόμη ιδέες…


Αθάνατο ελληνικό -αντρικό- μυαλό…
Πηγή: Newsbeast.gr